ZİKİR NASIL YAPILIR?
Zikir, Allah’ı anmaktır. Allah, rast gele anılmaz, zikrinde bir edebi, adabı vardır.
Zikir, dil alışkanlığı olarak yapılmaz. Huşu içinde gönülden yapılır.
Bağırarak, vücudu titreterek, kadın erkek, karışık, kendini yerden yere atıp vücuda zarar vererek, sokaklarda tef dümbelek çalarak, yapmacık hareketlerle zikir olmaz.
Zikirde hoplanıp zıplanmaz, taşkınlık yapılmaz. Zikrin en güzeli gizli zikirdir. Bu konuda peygamber (sav):
“En hayırlı olan zikir gizli olan zikirdir.” Buyurmuştur. (Büyük Hadis Külliyat: 5/234)
Bir hadislerinde de:
“Zikrin hayırlısı, hafif olanı ve kıyafet olanıdır. (Yani kendi duyacağı kadar olanıdır) buyurmuştur. (Ramuz:281/16)
Bir seferde iken açıktan bağırarak tekbir getiren müminlere peygamber (as) şöyle müdahale etmiştir.
-Sizler sağırı ve gaib (ortada olmayan)ı çağırmıyorsunuz” (Buhari, Devaat: 50-67)
Nasıl zikredilmesi gerektiği konusunda Cenab-ı Allah Kur’an’da şöyle bildirmiştir:
“Kendi kendine, yalvararak, ürpererek yüksek olmayan bir sesle sabah akşam Rabbini an, gafillerden olma!” (A’raf:205)
**
“Rabbinin adını an bütün varlığınla ona yönel.” (Müzzemmil:8)
**
“Ey Müslümanlar! Allah’ı çokça zikredin ve O’nu sabah akşam teşbih edin.” (Ahzab:41-42)
**
“Mü’minler ayakta iken, otururken, yan yatarken her an Allah’ı anarlar. Göklerin ve yerin yaratılışı hakkında derin derin düşünürler. “Rabbimiz sen bunları boşuna yaratmadın seni tesbih ederiz, bizi cehennem azabından koru!” derler.” (Al-i İmran:191) buyuruyor.
**
Musa Peygambere de: “Sen ve kardeşin beni anmayı ihmal etmeyin!” diye vahyetmiştir. (Ta-Ha:42)
**
Zikrin devamlı olanı makbuldür. Sadece felaket anında sıkışınca Allah’ı anmak münafıklık alametidir.