ÜÇ MAĞARA ARKADAŞINI KURTARAN NE İDİ?
Allah Resulü (sav) Ashabına şöyle anlatmıştır:
-“Sizden önce yaşayanlardan üç kişi yola çıktılar.
Akşam olunca bir mağaranın içine sığındılar. Dağdan bir kaya mağaranın ağzını kapadı, dışarıya çıkamadılar.
Dediler ki her birimiz sâlih bir amelimizi vesile kılarak dua edelim, Allah bize yardım etsin Biri şöyle dedi:
-“Benim yaşlı anam babam var. Ben onlar üzerine titredim. Onları ihtiyacını karşılamadan hiçbir işe başlamazdım. Bir gün eve geldim. Annem babam uyumuşlardı. Elimde süt kabı, onların uyanmasını bekledim. Sabaha doğru uyandılar. Sütlerini içirdim. Allah’ım, bu davranışlarımın senin yanında bir değeri varsa, bizi bu sıkıntıdan kurtar.” deyince kaya biraz açıldı, ama çıkmalarına imkân yoktu.
İkincisi şöyle dua etti.”Allah’ım, benim amcakızım vardı. Onu çok seviyordum. Onunla beraber olmak istedim, bana yüz vermedi. Gün geldi fakir düştü bana geldi. Ben yardım karşılığı kötü arzumu tekrarladım.”Peki” dedi. Titriyordu. Sebebini sordum “Allah’tan korkuyorum” dedi. Bunun üzerine ona yardım ettim. Ama dokunmadım dedikten sonra:
-“Rabbim, senden korktuğum için ona dokunmadım. Bizi bu sıkıntıdan kurtar” dedi. Kaya biraz daha açıldı ama gene çıkamadılar.
Üçüncü kimse de şöyle dedi: “Allah’ım işçilerim-
den biri ücretini almadan gitti. Ben onun ücretine bir kuzu aldım. Koyunlar bir sürü oldu. Adam da çıka geldi. O sürüyü ona teslim ettim. Onun hakkını böyle korudum ve hakkını ona teslim ettim. Bunu senin rızan için yaptım, bizi buradan kurtar” dedi.
Kaya onların çıkabileceği kadar açıldı. Onlar çıkıp yollarına devam etti.
(Buhari, Enbiya: 50)
Onları kurtaran Allah rızası için yaptıkları amelleri ve terk ettikleri kötülükler oldu.