TERBİYEDE METOD NE OLMALI?

  • Önce zaman geciktirilmemeli, devamlılık esas olmalı,
  • Samimi olunmalı, örnek olunmalı. “Söyleme yap” denmiştir.  
  • Tatlı dilli, güler yüzlü olunmalı,
  • Kolay yol gösterilmeli,
  • İyi ve kötü tanıtılmalı,
  • Yer, zaman iyi seçilmeli,
  • Teşvik edilmeli, ödüllendirilmeli,
  • Açık konuşulmalı, güven verilmeli,
  • Soru sorarak, dikkat çekerek anlatılmalı,
  • Sabırlı olunmalı,
  • Hoşgörülü olmak, arkadaşça davranmak,
  • Duayı elden bırakmamak,
  • Çocuğu genci dinlemek, dönüş yolunu göstermek,
  • İnsani, Ahlâkî, dini noksanlıklarda çabuk, noksansız eksiklikleri gidermek,
  • Talimatlar, emirler verme yerine yardımcı olunmalı,
  • Yalanı hatası yüzüne vurulmamalı,
  • Küçük görülüp, aşağılanıp hep tenkit edilmemeli,
  • “Adam olamazsın” denmemeli, değer verilmeli, sana güveniyoruz, senin için duacıyız gibi ifadeler kullanılmalı,
  • Sen başaramazsın, beceremezsin gibi olumsuz ifadeler çocuğun nefret edip uzaklaşmasına sebep olur.
  • Tatlı dil, güler yüz, bir çok şeyi halleder.
  • Terbiyede yer ve zaman seçimi çok önem taşır.
  • Soru sararak dikkat çekilirse, iyi – kötü tanıtılarak anlatılırsa, çocuk daha kolay etkilenecektir.
  • İstenmeyen şeylerden dönüş yolunu göstermek çoğu yerde onu rahatlatacaktır.

Büyüklerimiz: “Yolu iyi bilen yorulmaz” demişlerdir. Neyi nasıl yapacağımızı bilirsek işler kolaylaşır.  

0

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir