TAĞUTA ve TANRIYA TAPINMAK

     Tağut: Sapık, zorba, put, şeytan ve şeytani güç demektir.

     Peygamber (sav) şöyle buyurur:

• “Çocuklarınıza ilk önce Allah’tan başka tanrının olmadığını öğretin.” (Müslim, Cena’z:1)

 Küçükken Allah’tan başka tanrı olmadığına inanan , büyüyünce Tağuta ve başka tanrılara tapmaz. Allah’tan başka tanrı edinmez.

 Sahabe çocuklarına ilk önce şunu öğretirlerdi: “Allah’a iman ettim, tağutu ret ettim.” Bu sahabenin sağlam bir iman sahibi olmalarını ve şirkten korunmalarını sağlamıştır.

     Kur’an’da Cenab-ı Allah bizi şöyle uyarıyor:

• “Allah’a kulluk edin, tağuttan sakının.” (Nahl:36)
• “Kim tağutu red edip Allah’a inanırsa, kopmayan sağlam bir kulpa yapışmıştır.” (Bakara:256)

 Gelelim “tanrı” kelimesine. Tanrı, Allah’tan başka tapılan varlıkların adıdır. Bu kelime daha önce Türklerin kullandığı bir kelimedir. Müslüman olduktan sonra da kullanılmaya devam edilmiştir.

     Tanrı, ilâh ve mâbut manalarına gelir.

 Tanrı ile Allah kelimeleri eş anlamlı değildir. Tanrı, Allah kelimesinin yerini tutmaz.

 Kelime-i tevhitte: “Allah’tan başka tanrı, ilah yoktur.” Denilir. Allah’tan gayrisi red edilir.

  Tanrıda çokluk manası vardır. Tanrılar, Yunan tanrıları, Roma Tanrıları gibi…

     İlâh kelimesi de putların adı olarak kullanılmıştır.

 Süleyman Çelebi Vesile’t ün’Necat adlı eserinde: “Birdir Allah, O’ndan artık tanrı yok” diyerek iki kelimeyi ayrı ayrı kullanmıştır.

 Tanrıya ibadet olmaz, tanrıya dua olmaz. Biri: “Tanrım ver, tanrım beni affet” dese, tanrı veremez, bağışlayamaz. Dolayısıyla eli boş kalır. Yani tanrı diyen, Allah demiş olmaz.

Bir zamanlar “Tanrı uludur” diye ezan okunması, bu aziz milleti derinden yaralamıştır.

 Cenab-ı Allah’ın 99 ismi vardır. (Esmâ’ul – Hünsa) denilen 99 ismin arasında tanrı yoktur.

 Sanatçı Cem Karaca dönüş ve değişim sonrası şöyle bir ifade kullanmıştı: “Tanrıyla değil, Allah’la barıştım. Eskiden tanrı demeyi tercih ederdim. Tanrı, çokluk ifade ediyor. Allah kelimesinin kendi içinde taşıdığı “Kendine gel efendi!” ifadesi tanrıda cılız kalıyor.” (16.01.2000 Gazeteler)

     Kur’an’da şöyle uyarılar var:

• “Kafirlerin tanrılarına sövmeyin ki, onlar da bilgisizce Allah’ınıza sövmesin.” (En’am:108)
• “Allah’la beraber başka tanrı edinme!” (İsra:22)
• “Allah’tan başka tanrı yoktur.” (En’am:102)

 Görülüyor ki, ayetlerde, Allah ayrı, tanrı ayrı kullanılmıştır. Tanrı kelimesi, yerine göre kullanılabilir. Ama Allah kelimesinin yerine kullanılamaz.

 Allah’tan başka tanrı edinmek şirktir. Allah’tan başka tanrı edinenler için Kur’an’da: “Onların çoğu Allah’a ortak koşarak inanırlar” denilmiştir. (Yusuf:106)

 Araplar, putları tanrılaştırmışlardı. Hıristiyanlar da İsa peygamberi putlaştırmışlardı. Bu günde modern putçuluk adına tanrılar edinmek İslâm inancı ile bağdaşan bir durum değildir.