SEVGİLİLER GÜNÜ
Hıristiyan din adamı Valentino’ya atfedilerek kutlanan yortu, sevgililer günü olarak dönüştürülmüştür. Herkes yortu kutlasın diye medyanın da tahriki ile çılgınlıklar arttırılmıştır.
Yeryüzüne sığmayan sevginin bir güne sıkıştırılması bazı art düşünceleri akla getiriyor.
14 Şubat Sevgililer Günü. Bugün en azından bir çiçek alınacak. Gazeteler Sevgililer Günü ilânları ile ek sayfalar çıkaracak. Büyük mağazalar, büyük çapta hediyelik eşya satacak, israf, tüketim son safhaya varacak. Mânevi olan sevgi, maddeye dönüşecek, bir paket içine sıkışacak. Aldatıcı, sahte sevgiler gösterisi yapılacak. Allah sevgisi Peygamber sevgisi nedir bilmeyenler, karşı cinse taptığını söyleyecek, yazıp çizecek.
Diğer yandan Sevgililer Günü diye birbirini öpmemesi gerekenler birbirini öpecek, öpüşme fırsatı elde edecek. Flört, zina körüklenecek.
İnsanların birbirini sevmesi için böyle bir güne ihtiyaç yok. Sevgi devamlı ve karşılıksız olması lâzım. Bir günlük, bir öpücüklük olmaması lâzımdır.
Netice alarak bu sevip okşamanın çoğu, yemek içindir. Ticari amaçlıdır. Misyonerlik faaliyetlerinin bir parçasıdır. Sevgililer günü diye hıristiyanlık yortusu kutlatmaktır.
Kimlik kaybının yaşanmaması ve kimlik bunalımına düşürülmemesi için neyin nereden geldiğini iyi bilmek gerekir. Benzeşme kötü bir şeydir. Şeklen benzeşme, diğer benzeşmelere de götürür.