PEYGAMBERLERLE İLGİLİ KÜFRE GÖTÜREN HALLER
- Kur’an’da adları geçen peygamberlerden birini veya bir kaçını inkar etmek.
- Peygamberlerin getirdiklerini inkar etmek.
- Peygamberimizin sünnetini reddetmek, görevinin sona erdiğini söylemek.
- Hz. Peygamberin son peygamber olduğuna inanmamak, vahyin devam ettiğine inanmak, peygamberlik iddiasında bulunmak, Allah’tan vahiy alıyorum, demek. Allah’la konuşuyorum, Allah’ı gördüm demek.
- Peygamberi alaya almak, iftira etmek, dil uzatmak.
- Peygamberin yalan söylediğini söylemek, hadislerini inkar etmek, bozulduğunu iddia etmek, peygamberin sözleri için “çok duyduk bunları” demek.
- Peygamber bize ne getirdi ki demek.
- Peygambere delilik, sihirbazlık, ahlaksızlık ve şehvet düşkünlüğü ile itham etmek.
- Peygambere sövmek, ona arapların peygamberi demek.
- Miraç olayına, mucizelere inanmamak.
- Peygamberin şefeatine inanmamak, O benim peygamberim değil demek.
Böyle iftira ve iddialarda bulunanları tasdik etmek ve inanmak.
Şunu ifade etmekte fayda var: Bazı konuların bilmemezliği olmaz. “Bilmiyordum” demek
mazeret sayılmaz. O kendinde değildi, sarhoştu olmaz.
Ayrıca bazı konuların şakası da olmaz. Ben o konuda şaka yaptım, ciddi değildim demek, insanı kurtarmaz. İman konusu öyle bir konudur ki, ya inanırsın ya da inanmazsın.
Bir husus da niyettir. İslam’da niyet ve kasıt çok önemlidir. Bu iki konu güzel araştırılması lazımdır. Araştırmadan “Kâfir” damgasını vurmak da çok yanlıştır.
Bediüzzaman hazretlerinin güzel bir sözü var: “Bazen kelam(söz) küfür görünür, ama sahibi kâfir olmaz!” diye.
0
Tags :