PEYGAMBERLER GÜNAH İŞLEMEKTEN KORUNMUŞTUR

Peygamberler   korunmamış  olsaydı,  yalan  söylerlerdi.Yalan söyleyende peygamber olamazdı.

            Ancak   peygamberler  bazı   küçük   hatalar  işlerler,  işlemişlerdir. Buna   zelle  denir. Bu   insan olmanın zaafıdır.

            Onlarda bir beşerdir.Tabii ki onlarında zaaf-ları  vardır.  Adem  (as) ,  “Bu ağaca yaklaşma”   (Taka: 121) şeklindeki Allah’ın   emrine  karşı  hata yapmıştır. Unutarak  yemiştir. Musa (as),Firavun’un  adamlarından     birini    istemeyerek   öldürmüştür.

            Peygamberlerle veli  kulların  zellesi , Allah’a  yaklaşmaya  vesile  olur.

 Hatadan   Allah’a   kaçar,  hata eder, tevbe istiğfar edip Allah’a daha çok  yaklaşır.  Atalarımız : “ Hatasız kul olmaz. ”demişlerdir.

             Peygamber(as)„da  Abese  suresiyle  uyarıl- mıştır. Amâ olan  Ümmü  Mektum  (ra), peygamber  tebliğ görevi  yaparken   içeriye  girmiş  :   ” Allah’ın   sana  öğrettiklerinden bana da öğret.” diye  seslenmiş.  Allah   Rasûlü   o   anda  meşgul  olduğu   için  yüzünü ondan   çevirmişti. Allah’ta   bu   davranışın   uygun   olmadığını bildirmişti.  (Abese: 1-20)  

           Allah,peygamberlerini günahtan korumuştur. Yusuf’u Züleyha’nın tuzağından (Yusuf:24) koruduğu gibi.

            Peygamberler daha  önce de küfür türünden günah  işlememişlerdir. Peygamberimiz, içki  içmemiş,   puta  tapmamış  ve  zina   etmemiştir.  Büyük günahlara bulaşmamıştır.

            Peygamberimiz,iki defa düğüne gitmek istemiş, uyuya kalmıştır.

            Kâbe’nin  tamirinde  omzunu   korumak   için taşın altına elbisesini  koymuştu,  ayağında  açılma olmuştu. Bir  ses  onu  uyardı. “Açma! “ dendi, peygamberimiz düştü,bayıldı.

            Peygamberin ,bir sıfatı da “ismet ”  yani   günah işlemezdir.

          Peygamberimiz     ,cahiliye      devrinin      kötülüklerin-     den                 korunmuştur.

 Korunmasaydı   güven   olmaz, saygı  gösterilmezdi. Ve  peygambere  inanılmazdı. Vahiy emanetini muhafaza edemezdi.

            Bugün  onun  için  “ yanlış söyledi.” , ” yanlış yaptı. ” denememiştir. Onu   gören  “ Bu  yüz  yalan  söylemez. ” demiştir.

            Doğruluğu,  dürüstlüğü   ile   “Muhammedül-emin” lakabını  almıştır.Kimse  ona  “yalancı”  diye-memiştir.

Araplara: ” Size   bir   şey   söylesem ,  bana inanırmısınız? “ deyince , ” Bugüne  kadar   senden  yalan işitmedik. ” cevabını almıştır.

            Hz.  Ebu  Bekir’e “ Miraca   çıktım   diyor  ne dersin ?” denilince “ O , ne derse doğrudur.” demiş. Sıddık    lakabını   almıştır. Ebu Cehil  bile :” Yemin ederim o,hiç yalan söylemedi.” İtirafında bulunmuştur.