Peygamberimiz Hz. Muhammed (S.A.V)’in Hareket Tarzı
Allah Rasûlünün ,hareket tarzı da çok düzgündü.Hep tevazu ile hayâ ile hareket ederdi.
Bir yere vardığı zaman ,kendisi için kalkılmasını ,yer açılmasını istemezdi. Nereyi boş bulduysa , oraya otururdu. Kimseye rahatsızlık vermezdi.
Ayak ayak üstüne atmanın ,gurur verdiğini düşünür.Allah’ın huzurunda ayak ayak üstüne atmazdı.
Otururken, daha çok diz çökerek otururlardı. Bağdaş kurarak oturduğu pek nadir olurdu.
Otururken bir yere dayandığı olurdu. Ama yemek yerken hiçbir yere dayanmazdı.”Ben bir yere dayanarak yemek yemem.” demiştir. (Peygamberin Şemali-Ali Yardım:Sayfa:195)
Yattığında da yüzü koyun yatmaz.”Yahudi ve Hıristiyanlar öyle yatar.” derdi.
Hz. Ali (ra): “Allah Rasûlü, yürürken kibirli bir edâ ile gögüs kabartarak ve sağına soluna sallanarak değil ,bir yokuştan iner gibi hafifçe önlerine eğilerek yürürdü, bastığı yere sağlam basardı.” (S.183)
Lokman Sûresinin 18. ve19. ayetlerinde Rabbımız: “Küçümseyerek insanlardan yüz çevirme ve yeryüzünde böbürlenerek yürüme.Zira Allah kendini beğenmiş,övünüp duran kimseleri asla sevmez.
Yürüyüşünde tabi ol.Sesini alçalt. Unutma ki, seslerin en çirkini merkeplerin sesidir.” buyurmuştur.
–Allah Rasûlü, söylediğini aynen yaşamıştır.
–Daima tatlı dilli,güler yüzlü, toleranslı olmuştur.
–Az yer, az uyurdu,temizdi, temizliği severdi. Sadeliğe dikkat ederdi.
–Gösterişe ,lükse,ihtişama önem vermezdi.
Kanaatkârdı, hayata daima iyimser bakardı. Gönlü zengindi.
–Affetmeyi severdi.Kimseyi incitmedi, kusurları yüze vurmazdı.
–Adaleti titizlikle korurdu,mazlumun, yoksulun yanında yer alırdı.
–Kibirden ,gururdan hoşlanmazdı.
–Bir yabancı:”O, çağdaşları onda hiçbir ahlâki kusur göremediler.” demiştir. Çünkü ”O’nu Allah terbiye etmişti.” “O, ahlâkı tamamlamak için gönderilmiştir.”
– Allah Rasûlü, acizlikten, pasiflikten korkaklıktan nefret eder, cesaretten hoşlanır, gururunu ,öfkesini yeneni severdi.
–Endülüslü büyük âlim İbn Hazm şöyle der:
“Ahiret iyiliğini dünya bilgeliğini, düzgün yaşayışı,bütün ahlâk güzelliklerini
,bütün faziletleri kazanmak isteyen kişi, Muhammed (as)’ı örnek alsın.” (Divantaş,İlmihal:2/550)