Peygamberimiz Hz. Muhammed (S.A.V)’in Ahlakı Nasıldı?

            Cenab-ı Allah :”Şüphesiz sen,muazzam bir ahlâk üzeresin.” Buyurur.(Kalem:4)  

            Kendiside :

            “Beni Rabbim terbiye etti ve en güzel bir şekilde terbiye etti.”  

            “Ben ancak güzel ahlâkı tamamlamak için gönderildim.”buyurmuştur.

            Hz.Aişe (ra)’da : “O’nun ahlâkı Kur’an idi.” demiştir.

            Ebu Said Hudri (ra): “Allah Rasûlü çadırdaki bakire kızdan  daha çok haya

sahibi idi. Hoşlanmadığı bir şey görmüşse, biz bunu yüzünden hemen

anlardık.”der.(K.Sitte:5/295)  

            Enes (ra):”Allah Rasûlü, beni hiç azarlamadı.” demiştir.

            Hz.Aişe (ra) :”Ben peygamberi, haram kılınan şeylerden herhangi birini irtikab ettiğini görmedim.Ayrıca kimseden intikam almaya kalktığını görmedim.Haksızlık karşısında da çok öfkelenirdi.Bir şeyde günah yoksa, o ,şeyin en kolay olanını şeçerdi.” demiştir.(Age:5/400) Allah Rasûlü:

            “Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz, müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz.”derdi.

Hıristiyanın hakkını yiyen Ebu Cehil’in kapısını yumruklayıp, hakkını alıverinceye kadar kapısından ayrılmamıştır.

            Hz.Ali (ra) :”Her zaman güler yüzlü, yumuşak huylu idi.Katı kalpli, kavgacı ,kusur bulucu değildi. Üç şeyden uzak dururdu.Ağız kavgası, boş boğazlık, lağubalilik yapmazdı. Üç husustan sakınırdı: Kimseyi kötülemez, kınamaz ve kimsenin ayıbını araştırmazdı. Gerekirse konuşurdu.Her ihtiyaç sahibine yardımcı olurdu.Uygun konuşma- yanların konuşmasını dinlemezdi.” diyerek bahse- der. (Age:5 / 401)  

            Hz. Peygamber (as) ,çok alçak gönüllü idi. Asla kibirlenmezdi, büyüklük taslamazdı.        Kendisine     özel    hizmet          edilmesinden hoşlanmazdı.Özel   ayağa kalkılmasından hoşlanmazdı.Eli öpülsün, divan durulsun istemezdi.

            İnsanları ihmal etmezdi.Kimseyi hor görmezdi. Kimseye yük olmazdı.Mesela abdest alırken kimseye su döktürmez, elbisesini tutturmazdı. Kendi işini kendi görürdü.

            Hz.Aişe (ra) : “Evde ev işleriyle meşgul olur, evin kırık döküğünü elden geçirir,elbisesini yıkar,söküklerini diker ,evi tamir edip temizlerdi.” der. (Age :5 / 408)  

            Cenab-ı Allah, O’nun ahlâkını beğenmiş ve övmüştür :  

            “Şüphesiz sen, muazzam bir ahlâk üzeresin.” (Kalem:4)  

            “Eğer sen kaba ve katı olsaydın,şüphesiz etrafından dağılır giderlerdi.” (Al-i İmran: 159) buyurmuştur.

            Allah Rasûlü şöyle derdi:  

            “Beni övgüde aşırı gitmeyin.Ben Allah’ın sadece kuluyum.Bana Allah’ın kulu ve Rasûlü deyin.” (Age:5 / 408)  

            “Hayâ, hayır getirir.Hayâ ,imandandır.”             “Hayâ, güzeldir.Kadınlarda daha güzeldir.”  

            “Utanmıyorsan dilediğini yap.”buyurmuştur.

            Hz.Aişe (ra) :”Ben Peygamberin edep yerlerine hiç bakmadım.Ben Peygamberin edep yerlerini hiç görmedim.” (Age:5 / 419) demiştir.

            Ebu Hureyra (ra) :”Yahudilerden bir kadın, Peygambere zehirlenmiş koyun sundu. Peygamber kadına hiçbir şey demedi, hiçbir şey yapmadı.” (K.Sitte: 13 / 545)  

            Hz. Muaz, Şam’dan dönünce peygambere secde etmiş, Peygamber (SAV) hayretle:  

Ey Muaz ! Bu da ne ? dedi. Muaz :

Şam’da reislere ,patriklere secde  ediyorlardı. Aynı şeyi sana yapmak istedim, dedi. Peygamber:  

            Bunu yapma ! Ben birinin Allah’tan başkasına secde etmesini emretseydim, Allah’a yemin ederim ki , kadının kocasına secde etmesini emrederdim.” (K.Sitte:17 / 189) buyurdu.

                     Peygamberlikten     önce   de      çevresinin     güvenini,           takdirini kazanmıştı.Muhammed’ül Emin yani, güvenilir Muhammed adını almıştı.

            Araplar anlaşamadıkları konularda O’nun hakemliğine başvururlardı.Kimse de O’nun hükmüne itiraz etmezdi.

0

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir