Peygamberimiz Hz. Muhammed (S.A.V)’e İman Konusunda Küfre Götüren Haller Nelerdir?

*Kur’an’da      adları             geçen         peygamberlerden     biri    hakkında şüpheye düşmek.”Peygamber olup olmadığını bilmiyorum” demek.”O bizim  peygamberimiz değil.”  deyip  reddetmek.

  • Peygamberlerin  bir  kısmını  veya   nebiliği  sabit  olan bir peygamberi inkar etmek.
  • Hz. Muhammed’in (s.a.)son peygamber olduğuna inanmamak.
  • Peygamberlik iddia etmek.  

*“Falan kimse  peygamber  olsaydı razı olmazdım.” demek.

  • Peygamberimizin   sünnetlerinden  veya  hadisle- rinden birini  hafife alıp  alay etmek. Mütevatir  bir  hadisi,   reddetmek. Yahut , alaya alır  tarzda.” Çok  dinledik bunları.” demek.
  • Peygambere  delilik veya  sihirbazlık isnat etmek.
  • “Peygamber   bile   olsa , falanın  sözünün  doğru olduğunu kabul etmem.” demek.
  • Oğlunu  veya bir  başkasını  döven  kimseye,” Ne  olur   dövme.”     denilince , 

“Peygamber  gelse  de “dövme !” dese, veya gökten dövme diye ses gelse yine döveceğim.” demesi.

  • Peygamber (s.a.)’e söğmek. Böyle  hareket eden mürteddir ve tevbesi de kabul olmaz.
  • Peygambere,  edebe   uymayan   söz   söylemek.  
  • Bir  ahlâksızlık  isnadında   bulunmak.  

*Dil  uzatmak, küçük düşürücü  söz söylemek, fıkra  anlatmak.

  • Şuurlu bir şekilde ben peygamber falan tanımam. O, Arapların peygamberi demek.
  • Peygambere  uymanın şirk olduğunu iddia etmek. (Ömer Nesefi,Akaid : 212-213)  

          Sonuç olarak; peygamberler Cenab-ı Allah’ın  bizim için seçip gönderdiği kimselerdir.

  • Onlara imanda son derece dikkatli olmalıyız.
    • Ancak peygambere uyarsak kurtulacağımızı bilmeliyiz.
    • Onu çok sevelim,onu tanıyalım,tanıtalım.
    • Sünnetine dört elle, azı dişimizle sarılalım.
    • Kur’an, sünnet emanetine sahip çıkalım.
    • O’na salavat getirelim.
    • Memnun olacağı işler yapalım.  
    • O’nun şefaatini isteyelim.
    • O’nun ruhuna hediyeler gönderelim.

            Ya  Rabbi !  Bizi Kur’an’dan ve peygamberin  sünnetinden  ayırma. Bizi  kendine  kul,   Rasûlüne ümmet eyle. Şairin   şu   mısraları   ile  son verelim:  

Mekke şehrinde ,dünyaya geldin,                 

Koydular ismini,Muhammedü’l Emin,           

Arşta yazılıydı,mübarek ismin,                     

Aleme açıldın,Gül Peygamberim.          

Daha küçük yaşlarda,belirdi işaret,

Mü’minler sevindi,dediler budur rahmet,

Doğrudur,güvenilirdir,ismidir Ahmed,

Şeref verdin bizlere,Gül Peygamberim.

Dünyaya geldiğinde kavga,ayrılık,ölüm,

Zengine sonsuz hürmet,köleye zulüm,

Yaşanıyordu dünyada,böyle bir durum,

Dünyaya düzen verdin,Gül Peygamberim.

Ahlakındır tümüyle,Kur-an’ı Kerim,

Cömertliğin dillere,destandır senin,

Mübarek yanına,gelirse her kim,

Hayran kalır sana,Gül Peygamberim.

Kafir,münafık,fasık demedin,

Her insana karşı,güzel söyledin,

Yanına geleni,hiç reddetmedin,

Doğruyu öğrettin,Gül Peygamberim.

İşkence ettiler,sen hep sabrettin,

Şehrinden atıldın,yaban gittin,

Taşlar attılar,hiç öfkelenmedin,

Hayır dua ettin,Gül Peygamberim.

Gönlümüzdeki yerini,doldurdu masiva,

Anlasaydık seni,böyle olur muydu dünya?  

Günahlarla dolduk,geldik kapına,

Bizleri bağışla Gül Peygamberim.

Kendimi sana tanıtabilsem, Ümmetine ben de katılabilsem,

Sana şu derdimi anlatabilsem, Beni ister rmisin ? Gül Peygamberim.

Beni ister misin, Gül Peygamberim ?  

0

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir