PEYGAMBER (AS)IN MEDİNEYE HİCRETİ

Peygamber (as)ın Mekke’den Medine’ye göç  etme olayına islam tarihinde hicret denir.

Peygamber (as(dan önce ve sonra Medine’ye göç eden Müslümanlara Muhacir denir.

Medine’de göç eden, Müslümanlara yardım eden, kucak açan evlerinin kapısını açan Müslümanlara da “Ensar” denir.

Göç düşmandan kaçış değildir. Hz. Peygamberin göçü islamı anlatmak ve yaymak için olmuştur. Muhacirlerin ayrılışı da asla korkudan olmamıştır. Sevdiklerini, malını bırakan, alacaklarından vazgeçerek hicret eden Müslümanlar peygamber (as)a olan bağlılıklarından göç etmişlerdir. İkinci sebep de şirkten, kötülüklerden ayrılıştır. 

Peygamber (as)ın yola çıktığı 1 Muharrem, Hz. Ömer (ra) zamanında Hicri takvimin başlangıcı olarak kabul edilmiştir. Yani 1-Muharrem Müslümanların yılbaşıdır.

1-Muharremin Müslümanlar açısından önemi büyüktür. Müslümanlar islamı yaşama konusunda tam bir hürriyete kavuşmuşlardır. Hicretle islam daha geniş kitlelere ulaşmıştır. Hz. Peygamber ilk anayasayı hazırlayarak devlet kurmuştur. Diğer kabilelerle anlaşmalar yapılmıştır. Ensarla muhacirler arasında örnek islam kardeşliği kurulmuştur. 

Müslümanlar için hicret Allah için vazgeçmektir. Yani islamı yaşamak içinin anadan babadan, yardan maldan mülkten vazgeçmektir. 

Hicret, islam kardeşliğinin güzel örneğidir. 

Hicret, Müslümanlar arasında paylaşmanın adıdır. 

Hicret, fedakarlıktır.

Hicret, bir diriliştir. İslamın emir ve yasaklarının yaşanamadığı yerden yaşanabileceği yere geçiştir. 

Hicret, küfürden ahlaksızlıktan ayrılıştır. 

0

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir