PEYGAMBER (AS) IN TIBBI (TIBB-I NEBEVÎ)

Peygamber (as) ın hayatı boyunca sağlık ve hastalıklar konusunda yaptığı tavsiyelere ve tedavide yaptığı, yapın dediği uygulamalara Tıbb-ı Nebevî denir.

 Tıp tarihinde peygamber (as)ın tavsiyelerinin ve uygulamalarının büyük önemi vardır. Bu konuda da peygamber (as) örnek olmuş, tıp uzmanları O’ndan büyük ölçüde istifade etmişler ve hayranlıklarını gizleyememişlerdir.

 Bu hayranlığın sebebi ve Tıbb-ı Nebevînin isabetli oluşunun sebebi, vahye dayalı oluşundandır.

 Her şeyin bir başlangıcı vardır. Tıbbın da temelini İslâm’ın yüce peygamberi atmıştır.  Peygamber (as), devrindeki yanlış inanç ve uygulamaları düzeltmiş ve yeni yeni uygulamalar ortaya koymuştur. Kendisine başvuran hastalara tavsiyelerde bulunmuş, onların anlayabileceği şekilde yol göstermiştir.

 Başka konularda olduğu gibi yanlış bilen veya hiçbir şey bilmeyen insanlara çok önemli hayati sağlık bilgileri öğretmiştir. Yanlış uygulamaları, zararlı tedavi yollarını yasaklamıştır.

 Peygamber (as)ın sağlık ve tedavi ile ilgili söz ve uygulamalarının 1400 küsur yıl önce olması düşündürücüdür. Meselâ; hastalığın bulaşmasından, mikroptan, karantinadan tedavi olmak gerektiğinden, her derdin mutlaka dermanı olduğundan ilk bahseden, perhiz uygulayan, ilk perhizden bahseden İslâm peygamberidir. Bazı hastalara bitkilerden ilaç yapan Haris bin Kelede’yi tavsiye etmiştir. Hastalara yaylalara gitmesini tavsiye etmiştir. Ateşli hastalıklarda soğuk suyu önermiştir. Sağlıklı bir hayat için kurallar ortaya koymuştur.

 İnsan sağlığının korunması için her zaman dikkat ve itina göstermiş, diğer insanların da göstermesini istemiştir. Bu konuda mantıklı yollar önermiştir. Uygulanan yanlışlıklara da karşı koymuştur.

 Peygamber (as) fırça, mendil, havlu ve tarak gibi herkesin ayrı özel eşyasının olması gerektiğini bildirmiştir. Böylece Tıbb-ı Nebevîyi ortaya koymuştur. Ayrıca; O’na: “Sallü alâ tabibi Kulu binâ Muhammed = (Kalplerin tabibi) denilmektedir.

 Tıbb-ı Nebevî, tıp dünyasına ufuk açmış ve çok önemli bilgiler sunmuştur. O’nun ortaya koyduğu sağlık ve temizlik kuralları, tavsiye ettiği tedavi yolları modern tıbba ışık tutmuştur.

 Peygamber (as) ın bu konuda çok hassas davrandığını da kaydetmek gerekir. Bilgili olanların doktorluk yapmasını tavsiye etmiştir. Uzman olmayanların vereceği zararı gidermesi gerektiğini belirtmiştir.

      Bir hadislerinde şöyle buyurur:

• “Kim bilgisi olmadığı halde hekimlik yapmaya kalkışırsa, sebep olacağı zararı öder.” (İbni Mace, Tıp:16)

 Şöyle bir olay geçmiştir. “Sa’d bin Ebi Vakkas hastalanmıştır. Peygamber Efendimiz ziyaretine gider, Sa’di yatakta yatar görünce ona ve yakınlarına şöyle demiştir:

• Haris b.Kerde’yi çağırın. O, iyi bir hekimdir, Sad’ı tedavi etsin.” (Ebu Davut, Tıb:12)

 Buradan şunu anlıyoruz ki, Allah Rasulü (sav) bilgisiz insanların tedaviye kalkışmalarını istemediği gibi ehil olanların tedavi etmesini istemiştir.