Neden tepkisiz hale geldik?
Sistemli bir şekilde inancımızdan uzaklaştırıldık, milli duygularımız taklitçilikle batı hayranlığı ile zayıflatıldı yıkım yapan medyayı kendi elimizle besledik. Yabancı ideolojilerin uşağı siyaseti destekledik. Kendi milletimizi, milli değerlerimizi küçümsedik, adeta düşman olduk. Aile yuvalarımızı koruyamadık, idealist ve hayırlı nesiller eğitip yetiştiremedik.
Milli manevi değerlerimize yapılan saldırıları sadece seyrettik. Ahlaksızlar kadar cesur olamadık.
Yunan işgalcilere karşı silahımız yok diyenlere Ahmet Hulusi Efendi: “Taş atacak kolunuz damı yok” diyordu. Sütçü imam başörtüsüne uzanan Fransız askerlerini çekinmeden yere seriyordu. Akif karış karış Anadolu’yu dolaşıyordu. Her insanın mutlaka yapabileceği hayırlı bir iş vardır. Bu yapılmadı bu milleti moda ile filimlerle, dizilerle popla topla uyuşturdular. Bir bebek, bir köpek derdine düşürdüler. Öyle bir hastalık dolaştırdılar ki, ahireti unutturup dünyaya meylettirdiler.
Peygamber (as) şöyle buyurmuştu hani!
“Sizden kim bir kötülük görürse, onu eliyle düzeltsin. Buna gücü yetmezse, dili ile düzeltsin. Buna da imkan bulamazsa kalbi ile buğz etsin. Bu ise imanın en zayıf halidir” (Hadis Asis:1/89) ya kalbi ile de buğz edemeyenin durumu ne olur acaba?
Hz. Ömer (ra) şöyle dua etmiştir.
“Zındıkların atılganlığından, Müslümanların uyuşukluğundan sana sığınırım Allah’ım”