MUHAMMED (AS) IN PEYGAMBERLİĞİ

Efendimiz (as) 40 yaşındaydı her zaman olduğu gibi Allah’a ibadet için Hira Mağarasına çekilmişti. Ramazan ayının onyedisiydi.

Cebrail (as) gelmiş:

  • “Seni yaratan Rabbinin adı ile oku!” demiş, O’da: 
  • “Ben okumak bilmem” cevabını vermişti.

Bu ilk vahiydi. O’na peygamberlik görevi verilmişti. Hz. Hatice validemize gelmiş:

  • “Beni örtün!” demişti.

Vahiy, “Ey örtüye bürünen kalk!” diye devam etti, tam 23 yıl sürdü.

Peygamber, kelime olarak; elçi, haberci demektir.

Dini terim olarak peygamber; Allah’ın kulları arasından seçtiği, vahiyle emir ve yasaklarını insanlara ulaştırmak için görevlendirdiği kimseye denir.

Kendisine yeni din ve kitap gönderilen peygambere Rasül, önceki peygamberin dinini tebliğe memur olana da Nebi denir.

Muhammed (as) hem Rasül hem de Nebidir. Peygamberlerinde sonuncusudur. (Ahzab:40)

Kur’an’da

  • “Müjdeci ve sakındırıcı olarak peygamberler gönderdik ki, insanların Allah’a karşı bir bahaneleri olmasın!” (Nisa:165)
  • “Allah’ı ve peygamberini inkar edenler, Allah ile peygamberini birbirinden ayırmak isteyip “bir kısmına inanırız ama bir kısmına inanmayız” diyenler ve bunlar iman ile küfür arasında bir yol tutmak isteyenler yok mu; işte gerçekten kâfirler bunlardır…”   (Nisa:150151) buyrulmuştur.

Peygamber efendimiz de şöyle bildirmiştir:

  • “Kim Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in  Allah’ın elçisi olduğuna

şehadet ederse, Allah ona ateşi haram kılar”   (Müslim, İman: 46)

  • “Rab olarak Allah’ı, din olarak İslam’ı, peygamber olarak Muhammed’i seçip beğendim diyen kimse, cenneti hak etmiştir.”   (Ebu Davud, Vitir: 26)
0

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir