İYİLİĞİN KAYNAĞI
Her hayrın, her iyiliğin kaynağı dindir. Bize filozofların tavsiyeleri, görüşleri değil, Allah’ın elçisi Muhammed Mustafa’nın sözleri ve kurtuluş reçetesi Kur’an-ı Kerimin emirleri, yasakları gerek.
Ahlakı ve utanmayı Kur’an ve sünnet öğretir, emreder. İyilik yapana, hayalı davranana mükafat vaad eder. Her faydasız, her zararlı olanı yasaklar. Kötü iş yapana da ceza göreceğini bildirir.
Ahlakını, edebini yitirmiş kimsenin de “Belhüm adel” buyurarak hayvanda da aşağı olduğunu bildirir.
İnsanın ahlakını, iffetini, namusunu ve şerefini din muhafaza eder.
Kanunlar emretmez. Örf âdet ve gelenekler “Yap, yapma!” demez. Ceza ve mükafat vermez. Kural koyan dindir. Din günah, haram helal ölçülerini koymuştur.
Hz. Ömer (ra)ı değiştiren cahiliye toplumundan cennetlik insanlar çıkarıp asr-ı saadet yaşatan islam dini değil midir?
J.J Ruso: “İnanmadan da bir insanın doğru dürüst ve faziletli olabileceğine inanıyordum. Ne kadar çok yanılmışım” der.
Ashab-ı Kiramı bu hale getiren Kur’an’a ve Hz. Peygambere bağlı kalmalarıydı.
İnanç ve Allah korkusu insan üzerinde en etkili güçtür. İnsanı nefsine ve menfaatine göre değil, hak ve doğruluk üzerine hareket ettirir.
Bunun örnekleri çoktur. Meselâ; Hz. Ömer zamanında anasının ısrarı üzerine süte su kattırmayan o kızın inancı ve Allah korkusudur. “Ömer görmüyorsa, Allah da mı görmüyor ana!” demiştir.
Genç çoban Hz. Ömer’in ısrarına rağmen efendisinin bir tek kuzusunu satmamış “Efendine kurt yedi, kayboldu, öldü…. Dersin” sözü üzerine “O na öyle derimde ya Allah’a ne derim” cevabını vermiştir.
Hiçbir gücün insana yaptıramadığını din yaptırır. Meselâ; 18saat oruç tutturur, malından zekat, sadaka verdirir. Ahiret için yatırımlar yaptırır.
Dünya nizamını, din sağlayabilir. Önce insanı düzeltir, sonra dünya kendiliğinden düzeliverir.
Edebin, kaynağı dindir. Huzur ve kurtuluş islamdadır.
Şair şöyle der:
“Dinin yoksa neyin vardır?
Var tabutun kendin kaldır.
Din dayanak Hakk’tan kula,
Dinsiz adam heder ola!”