GÜZEL AHLAK
Ahlak, huy, karakter, mizaç demektir.
Ahlak, insanın iyi veya kötü olarak anılmasına neden olan huyları ve yaptığı davranışlarına denir.
Bu davranışlardan iyi ve faydalı olana güzel ahlak, kötü ve zararlı alanına da kötü ahlak denir.
Güzel ahlak ibadetleri ve Cenab-ı Allah’a itaati de içine alır. Bir gün bir bedevi peygamber (as)a gelerek:
-Bana öyle bir davranış göster ki, ben onu yaptığım zaman cennete gireyim” der.
Peygamber (as) ona:
-Hiçbir şeyi Allah’a ortak koşmayıp yalnız Allah’a ibadet edersin, namazı dosdoğru kılarsın, zekâtı verirsin ve ramazan orucunu tutarsın” cevabını verir.
Bedevi “bütün samimiyetimle Allah’a yemin ederim ki, ben bu işittiklerimi tam olarak yaparım” der ayrılır.
Bunun üzerine peygamber (as);
-“Kim cennet ehlinden bir kimse görmek isterse şu bedeviye baksın” buyurur. (Buhari, zekat:1)
Bir hadislerinde de Allah Resulü şöyle buyurmuştur:
-En sevimliniz, ahlakı güzel olanınız ve etrafı ile iyi geçinenizdir ki, onlar herkesi sever, herkes de onları sever. Benim yanımda en sevimsizleriniz koğuculuk yapıp ara açan ve başkalarında kusur arayanınızdır” buyurmuştur. (seçme hadisler:11)
Güzel ahlak sahibi Allah’ın her an kendisiyle olduğunu bilir ve Allah’ın men ettiklerinden uzak durur. Böylece ahlakı da güzel olur, hayatı da güzel olur, ölümü de güzel olur, ölüm ötesi de güzel olur.