EVLİLİĞE HAZIRLIK

            Hazırlıksız yapılan işin pek hayrı olmaz. Evlilik de maddi ve manevi hazırlık yapılmadan olmaz.

            Öncelikle adayların görevleri ve sorumlulukları açısından evliliğe hazırlanmaları gerekir. Bu hazırlık yapılmazsa, evlilik yükü taşınamaz. Erkek, evin maddi ve manevi yükünü göğüsleyebilecek şekilde yetişmelidir. Herşeyden önce bir mesleği olmalıdır. Meşru iş yapmalı ve helâl para kazanmalıdır.

            Kızda ev işleri, bilhassa yemek, çocuk bakımı gibi bilgi ve becerilerle yetiştirilmiş olmalıdır.             Büyüklerimiz, nikâh sırasında bazı dini bilgileri sorar, bilmiyorlarsa, kısaca öğretirler ve nikâhı ondan sonra kıyarlardı. Çünkü dini bilmeden nikâh olmaz, derlerdi. İslâm’ın şartının, imanın şartının ve 32 farzın bilinmesini isterlerdi. Bilmeyenlerden öğrenme sözü alırlardı.

            Dinsiz, imansız, ahlâklı, vaziletli ve saygılı olunmaz. Uyum sağlanmaz. Çünkü inançsızlıktan kaynaklanan şeyler birinci derecede boşanma sebebi, huzursuzluk kaynağı olduğu bilinmektedir.

            Kişilerin, ailelerin birbirlerini tanıma           fırsatı olan      nişanlılık devresi, iyi değerlendirilmelidir. Bazı eksikliklerin sonradan giderilmesi, mümkün değildir.

            Flörtle evliliğe gidilmemelidir. Flörtte sadece cinsellik vardır. Saygı, sevgi ve bağlılık olmaz. Flörtte insanlar birbirinden çabuk bıkar, gözler başka güzeller aramaya devam eder.             Flört, evliliğe giden yolu tıkadığı ve evlilikten soğuttuğu için gençler “kullanılmış”,

“kullanılmamış” ifadelerini kullanarak evlilik kararı veremediklerini söylüyor. Yani flört, iki tarafa da güven vermez. Daha evvelde… Benden başkasıyla da… vesvesesi ile yaşarlar.

            Bir hususta “annem istiyor”, “babam istiyor” diyerek evlilik olmaz. Gençler birbirini istemelidir. Tabi anne babanında fikri, görüşü alınmalıdır. Ama istenmeyen birisi ile evlilik yürütülmez.

            Anne baba da zorlamamalıdır. Yoksa hayat boyu pişman olunacak bir evlilik yapılmış olur.

Evliliğe hazırlık denilince sadece çeğiz, para ve ev gibi şeyler akla gelmemelidir. Ruh yoksa, terbiye yoksa, çeğiz ne işe yarar, para var maneviyat yoksa, para mutluluk verir mi? Ev var huzur yok, ev bir hapishane olmaz mı?

0
Tags :

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir