EVLAD HAKKI

Evladın sorumluluğu kadar, ana babada sorumludur. Ana babanın görevi, evladı dünyaya getirmekle, yedirip, içirip, büyütmekle bitivermez.

• Çocuklar dünyaya gelir gelmez, sağ kulağına ezan, sol kulağına kamet okuyup güzel bir isim verilmelidir.

Çocuğa kötü, kötülük manasına gelen isim verilmez, Allah’ın 99 isminden biri veya Muhammed adı verilmez. Çünkü o kişi kötülük yapabilir veya ona kötülük yapılabilir; sövülüp lânetlenebilir.

Ayrıca kötü isim, çocuk üzerinde olumsuz etki yapar. Peygamberimiz, kötü isimlerin değiştirilmesini emretmiştir. Kıyamet gününde isimlerimizle çağrılacağımız bildirilmiştir.

Hz. Peygamber de: “Yedi yaşında çocuklarınıza namaz kılmalarını emredin.” (Ebu

Davut Salat:1/495)

Cennetlik evlat yetişirse, o da ana babanın cenneti olur.

• İtina ile büyütülürken, iyi muamele edilmelidir.
• Helal lokma yedirilmelidir.
• Allah, peygamber, din ve dini yaşamak öğretilmelidir.
• Güzel bir şekilde eğitilmeli, terbiye edilmeli, bilgi beceri kazandırılmalıdır. (Ramuz :

276/6)

• İyi bir insan olarak yetiştirilecek, evlendirilecektir.
• Kendisi, evladına her konuda örnek olacaktır. İyi bir çevre edinmesine yardımcı olacaktır.
• Dindar evlat yetiştirecektir. Bu onun sigortasıdır.

Hz. Peygamber : “Kim, erginlik çağına gelmiş iki kızına iyilik yapar, iyi yetiştirirse, o yüzden cennete gider.” (K.Sitte:17/488)

• “Çocuklarına gereken ikramı yapın, güzle terbiye edin.”  

İyi yetiştirilmediyse nasıl iyi olacak, nasıl iyilik yapacak?

• “Bir kimse evladını rezil etmek için, bu benim evladım değildir, derse, Allah da onu kıyamet gününde rezil eder.” (Ramuz:410/4) buyurmuştur.

Cenab-ı Allah:

• “Biliniz ki, mallarınız, evladınız ancak bir fitnedir. (Sizi günaha sokmaya sebeptir.)

Allah katında ise (iyi olurlarsa) büyük mükafat vardır.” (Enfal:28)

• “Muhakkak mallarınız ve çocuklarınız (sizin için) bir belâ ve imtihandır. (Sizi birtakım günahlara sokabilirler.)” (Tegabün:15)

Yetişmemiş evladın vebali, ana babaya aittir. Onun hesabını mutlaka Allah’a verecektir.

Ana babalar, evladından şikayet ederlerken, önce nasıl evlat yetiştirdiklerine, evlatlarına görevlerini yapıp yapmadıklarına baksınlar.

Biz ne verdik de evlat kabul etmedi?

Bir baba, Hz. Ömer’e evladından şikayet eder, beni dövdü, der. Hz. Ömer, çocukla konuşur ve babaya sorar:

• Sen evladına güzel bir isim verdin mi, helal lokma yedirdin mi, onu terbiye edip dinini öğrettin mi?

Baba buna olumlu cevap veremez. Hz. Ömer:

• “iyi ki evladın başını yarmamış” der.