ARKADAŞIN ÖNEMİ NEDİR?

Hz.Ali (RA): “ Dostu olmayan kişi, sağı olmayan sol el gibidir.” diyerek arkadaşın ne kadar önemli olduğunu belirtmiştir.

Hz. Ömer (RA) da ileri gelen sahabelerin bulunduğu yerde herkesin bir temennide bulunmasını ister. Biri “oda dolusu altınım olsa, Allah yolunda harcasam” , diğeri “çok malım olsa da fakir fukaraya versem” gibi dilek ve temennilerde bulunurlar. Hz. Ömer’de yeni vefat eden Muaz bin Cebel’i hatırlatarak      “Muaz bin Cebel gibi dostlarım, arkadaşlarım olsun isterim ki, onlara Allah için ve devlet işlerinde görevler vereyim” demiştir.

Yine Hz. Ömer (RA) şöyle demiştir:

“Seni ilgilendirmeyen boş şeylerle uğraşma. Düşmanından uzak dur. Emniyet ettiğin arkadaşlarına yakın ol. Çünkü güvenilir arkadaşın yerini hiç bir şey tutamaz. Günahkarla düşüp kalkma. Sonra yaptıklarını sana da alıştırırlar. Sırrını kötülere açma. Allah’tan korkanlarla istişare et.”

Halife Ömer, birini başka birine överken görür, ona:

  • Sen onu tanıyor musun? der. O zat:
  • Evet cevabını verir.
  • Onunla yakınlığın var mı?  
  • Hayır.
  • Onunla alış veriş yaptın mı?
  • Hayır.
  • Onunla yol arkadaşlığı yaptın mı?
  • Hayır. Hz Ömer:
  • “Öyleyse sen onu tanımıyorsun” demiştir.

İnsanları önce iyi tanımak lazımdır. Bu da alışverişte ve arkadaşlıkta tanınır. İyi tanımadan kurulan dostluklar kısa ömürlü olur, insanın başını ağrıtır. Yüzünü kara çıkarır.

İmam-ı Azam Ebu Hanife Hz.leri bu konuda şöyle der:  

“Arkadaş üç çeşittir:

  1. Gıda gibidir: Her zaman aranır, ihtiyaç duyulur, derde deva olur.
  2. İlaç gibidir: kendilerine bazen ihtiyaç duyulur. İhtiyaç duyulduğu zaman da derde deva olur.
  3. Hastalık gibidir: kendilerine hiçbir zaman ihtiyaç duyulmaz. Yakın olunca da rahatsızlık verir, acı verir.”

Hayatta insanı rezil de eden, vezir de eden arkadaşıdır. Nice kimselerin  kötü arkadaşı yüzünden kötü durumlara düştüğüne, mahkemelik, emniyetlik olduğuna, hapse girdiğine şahit olmuşuzdur.  

  Hz. peygamber şöyle buyurur:  

“Kişi, dostunun dini üzerinedir. O halde kişi kiminle dost olduğuna dikkat etsin.”

Kur’an’a göre; iman etmeyenlerle evlenilmeyecektir. (Bakara: 221) Ahlaksız, gizli dostlar edinenler hayat arkadaşı seçilmeyecektir. (Nisa: 24-25) – (Maida: 5) – (Nur: 3)

Dinimize göre önemli olan iyi arkadaşlıklar, kalıcı sağlam dostluklar kurmaktır. Çünkü insan iyi eş ve iyi arkadaş  edinirse, kötülüklerden, haram ve günahlardan daha iyi korunur. Kulluğunu da sosyal görevlerini de daha güzel yapar. Böylece kurtuluşunu da sağlamış olur.  

Kötü arkadaş ise, kötülüğün, kötü alışkanlıkların kaynağı olur. Dini, insani duygu ve düşüncelerin yok olmasına neden olur. Bugün sigara, alkol, uyuşturucu, kumar ve fuhuş gibi kötülüklerin kaynağı kötü arkadaştır.

Demek ki arkadaş, bir insanın iyiliğine, mutluluğuna ve ebedi saadetine sebep

olabileceği gibi, mutsuzluğuna, dünyada ve ahirette mahvolmasına da neden olabilir.  

0

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir