ALLAH KULUNU KÖTÜLÜĞE ZORLAR MI?
Cenab-ı Allah, kullarını yaratırken küfür ve imandan boş olarak yaratmıştır. Cenab-ı Allah, hayrı da yaratmış, şerri de yaratmıştır. Allah, kulunu hayırda da şerde de imanda da küfürde de zorlamaz. Allah, zorlamış olsa bu, kötüler için zulüm olur, iyiler için de imtihanın bir anlamı kalmazdı.
Kötü olan, kötülük yapan kıyamet günü:
– “Ya rabbi, beni kötü yaratmışsın. Kötülük yapmamı yazmışsın, benim ne suçum var?” Diye itiraz ederdi.
Cenab-ı Allah, insana iyi yönde de kötü yönde de güç verir, fırsat verir. Onu imtihan eder. Dileyen bu gücü ve fırsatı iyi yönde kullanır, dileyen de kötü yönde kullanır. Burada zorlama yoktur.
Allah, kötü ve inançsız olanı kötü yaratmamış ve kötü olsun, inançsız olsun istememiştir. Allah, şeytanı böyle yaratmadı. O meleklerin hocasıydı. Secde etmedi, bu hale geldi.
Allah, insanları yaratırken cennetlik veya cehennemlik olarak yaratmamıştır. Bir insan için hem cennette hem de cehennemde yer ayırmıştır. İnsan isterse cennetteki yerini arzular, oraya gidecek işler yapar, isterse de cehenneme götürecek işler yapar. Bunda hürdür. Adem ile Havva’ya cennette iken Allah yasak koydu. Onlar o yasağa uymadı. “Adem Rabbine âsi oldu, azdı.” (Taha:121) Cennetten yaptıklarının cezası olarak çıkarıldılar.
Şunu da kaydetmek gerekir ki şeytan, bir insanın zorla imanını yok edemez. Zorla kötülük yaptıramaz. Kul, şeytana kapı aralar ve ona tabi olursa, şeytan ona zarar verir ve saptırır.
İnsan, kendi iradesi ile inanır ve kendi isteğiyle inkar eder. Allah, insanı İslâm fıtratı üzerine tertemiz yaratmıştır. İnsan istemezse insanı kimse kirletemez.
Allah, kötülüğü de yaratmış, iyiliği de yaratmıştır. İnsana da ikisini de yapacak güç vermiştir. Peygamber göndermiş, kitap indirmiş, hayra, iyiliğe çağırmıştır.
Allah; kötülüğü, inançsızlığı da yaratmıştır ama bulara asla razı olmaz. Kur’an’da bu şöyle bildirilmiştir:
- “Allah fesadı sevmez.” (Bakara:205)
- “Allah kulların küfrüne razı olmaz.” (Zümer:7)
- “Allah kötülüğü emretmez.” (A’raf:28)
- “Sana gelen kötülük kendindendir” (Nisa:79)
Atalarımız bunu şöyle ifade etmiştir:
“Arayan mevlasını bulur,
Arayan da belasını bulur.”